Ihlara Vadisi'nde yürürken çok sevdiğim iki şey biraradaydı; ortada akan bir ırmak ve çok yüksek yamaçlar...
Bazen başımı yukarı kaldırıp, geçit vermeyen çok yüksek ve dik kayalara hayranlıkla bakıyordum. Kuş sesleri ve ırmağın sesi de ayrıca insanı mutlu eden diğer unsurlar...
Vadinin içinde eskiden kalma kiliseler de vardı. Bunlar da mağara şeklini almış yüksek kayaların içine yapılmış kiliselerdi.
Ayrıca nehrin sonundaki cafeler var ve yorgun insanlar orada dinlenerek birşeyler yiyebilirler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder